وقتی دیدم مردم خوشحال لیبی با چه رضایت خاطری پرچمی را که دوست داشتند بر فراز دستان خود بلند کردند هم خوشحال شدم هم غمگینکاش روزی فرا رسد من نیز با افتخار پرچم کشورم رو آن طوری که دوست دارم بر خانه ام ، محل کارم و هر جایی که هستم نصب و به آن افتخار کنم،
آن روزی را می بیینم که ما نیز مثل مردم لیبی پرچم واقعی کشورمان رو انتخاب کردیم و به آن افتخار می کنیم .
دیکتاتور بدون شک با رفتن تو که آن روز دیر نیست ما نیز به آرزوی ایرانمیان خواهیم رسید و تمدن گمشده خود را دوباره باز خواهیم یافت، تمدنی که به دست نا اهلان از این سرزمین با حیله گری دور اقتاد و تمدنی از قاره وحشی و بیابان تازی به آن تحمیل شد. آری روزی را می بینم که به دست همین مردم به پست ترین حال ممکن به تمنا خواهی افتاد و آن روز دیر نیست
پشوتن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر