۱۳۹۱ مرداد ۷, شنبه

زیباترین چهره سینما و تئاتر در دوران طلایی هنر هفتم بعد از یک دوره طولانی بیماری سرطان به ساموئل خاچیکیان و ارمان واروژان پیوست

سر انجام زیباترین چهره سینما و تئاتر در دوران طلایی هنر هفتم بعد از یک دوره طولانی بیماری سرطان به ساموئل خاچیکیان و ارمان واروژان پیوست تا به چشمه اب حیات رسید.
 
ایرن زمانی ستاره درخشان سینمای ایران بود.  پس از تحولات انقلاب وقتی که به او دیگر اجازه بازی داده نشد، سرنوشت خود را پذیرفت اما بیکار ننشست و به عنوان متخصص زیبایی به کار پرداخت. گذشت سال ها لطف زیبایی‌اش را نپوشانده و در ۸۲ سالگی همچنان جذاب بود.  ایرن زازیانس در سال ۱۳۰۶ در بابلسر متولد شد. در دوران دبیرستان بسیار علاقمند به فعالیت‌های هنری بود و در نمایش‌های مدرسه اغلب بازی می‌کرد اما به صورت حرفه‌ای از ۱۹ سالگی پا به عرصه بازیگری گذاشت. او فعالیت‌هایش را از تئاتر شروع کرد و برای نخستین بار در تئاتر فردوسی در نمایش کارمند شریف بازی کرد و سپس در اسفند سال ۱۳۲۹ به گروه نوشین در تئاتر سعدی پیوست.
ایرن در فیلم‌های مطرحی چون خداحافظ رفیق ساخته امیر نادری، بلوچ ساخته مسعود کیمیایی، خروس ساخته شاپور غریب و برهنه تا ظهر با سرعت ساخته خسرو هریتاش بازی کرده و نقش آفرینی او در نقش مهدعلیا، مادر ناصرالدین شاه در سریال سلطان صاحبقران ساخته علی حاتمی به یاد ماندنی است. فیلم محلل ساخته نصرت کریمی نیز پس از سه روز اکران توقیف شد و در زمان خودش فیلم پرسر و صدایی بود.
ایرن پس از انقلاب در دو فیلم جایزه ساخته علیرضا داوودنژاد و خط قرمز ساخته مسعود کیمیایی بازی کرد که هر دو فیلم توقیف شد و هرگز نمایش داده نشد و پس از آن نیز نام او در لیست افرادی که اجازه کار ندارند قرار گرفت و تا به وقت فوت نیز برخلاف میل و علاقه‌اش دیگر هرگز موفق به فعالیت در عرصه بازیگری نشد.
روحش شاد

برگرفته از قدیمی ها

۱ نظر: